Beste Frank,
Ik ken en waardeer jou als een van de meest aimabele mensen die er in Nederwijnland rondlopen. Als een epicurist en mede-Master of Lunch, als Bourgogneliefhebber, als man van milde ironie en als iemand met een voor datzelfde Nederwijnland tamelijk zeldzaam relativeringsvermogen. Ook als iemand die niet bang is om af en toe prikkelende meningen te verkondigen.
Naar ik vernomen heb, niet uit volgerschap – de gedachte alleen al! –, maar uit het circuit, kun je op Twitter van tijd tot tijd behoorlijk uithalen. Ongeacht of het nu over pseudo-Olympiërs of tenenkrommende toneelstukjes rond het Koninklijk Huis gaat. Ik mag derhalve aannemen dat je je op Koningsdag ‘nieuwe stijl’ dan ook weer duchtig geweerd hebt. Prima. Alles beter dan mensen die plaatjes van braaksel de wereld in menen te moeten sturen met daarbij de suggestie dat ze daarvan in culinaire extase geraakt zijn. Of erger nog: proefnotities menen te moeten delen. Maar ik dwaal af.
De reden waarom ik je middels deze open brief aanspreek, is je kennelijk diepgewortelde aversie ten aanzien van een zekere persoon die zich uitgeeft voor vigneron. Laten we hem G. noemen. Iemand die zelfpromotie meent te moeten bedrijven door op te vallen met een extreem uiterlijk en extreme uitingen. Inderdaad, de soi-disant beste ‘wijnmaker’ van Bordeaux, Frankrijk en de wereld. Die daar nog aandacht mee weet te trekken ook van het aantoonbaar intellectueel minder begaafde deel van de natie. Dat helaas vrij groot is. Dat je je daarover opwindt is terecht, evenzeer als dat je met enige regelmaat daarover je gal spuit. Zo ook weer in een venijnige observatie in je column in de recente uitgave van het prachtblad Perswijn.
Ik moet bekennen dat je knip- en scheeracties met betrekking tot de persoon waarom het hier gaat me tot voor kort wel bevielen. Al waren het spijtig genoeg alleen figuurlijke acties. Want als er nu één iemand gebaat zou zijn bij een daadwerkelijke ontharing van zijn gelaat, dan is deze het wel. Nadere analyse van het onderhavige fenomeen heeft me tot het inzicht gebracht dat wat op het eerste gezicht een karikaturale zelfenscenering lijkt, in feite wel eens de weerspiegeling zou kunnen zijn van een ernstige persoonlijkheidstoring die het bewustzijn van de bewuste potsenmaker in ernstige mate vertroebelt. Met andere woorden, we hebben niet zo zeer te maken met een pathetisch verschijnsel, maar veeleer met een pathologisch. Zielknijper Freud zou het bizarre gedrag ongetwijfeld gekwalificeerd hebben als Ersatzhandlung. Mocht je je nader in de materie willen verdiepen, dan kan ik je de lectuur van het Handboek Psychopathologie aanraden. Zorg er alleen wel voor dat je wat decents uit de Bourgogne binnen handbereik hebt, want echt opwekkend is het allemaal niet. Dit echter terzijde.
Nu zou je kunnen tegenwerpen dat zelfenscenering een frequent voorkomend iets is in wijnland – binnenkort krijgen we weer breed uitgemeten hoe bepaalde critici zich geroepen voelen om ten dienste van de medemens duizenden flessen wijn te proeven –, maar dat is klein bier vergeleken met datgene waarmee onze pseudo-Franse wijnboer zich meent te moeten profileren. De man in kwestie moet dringend onder dwangverpleging worden gesteld. In het belang van de maatschappij en van hem zelf. Omwille van diezelfde belangen dient hij onmiddellijk afgeschermd te worden van types met onzuivere bedoelingen die hem om redenen van plat geldelijk gewin en dito ‘volksvermaak’ zijn rare toneelstukjes laten opvoeren. Ik denk hierbij aan partijen als een met belastinggeld gefinancierde bejaardenomroep, plus een boekenuitgever die kennelijk trivialiteit prefereren boven kwaliteit, en een importeur die kennelijk van gekkigheid niet weet hoe die zijn waar onder de aandacht moet brengen en die meent dat daarvan dan ook nog eens via zogenaamde ‘persberichten’ aan de wereld kond gedaan moet worden.
Ter illustratie zal ik je een recent voorbeeld geven. Wellicht is het aan te bevelen dat je, alvorens met de lectuur te beginnen, eerst even een kalmeringstabletje inneemt. Profylactisch slikken noemen we dat. Niet te verwarren met profylactisch spuiten. Dat is meer iets voor de zelfbenoemde wijnkenner en tienermeisjesidool van die met belastinggeld gefinancierde jongerenomroep. Overigens ook deze observatie slechts terzijde. Daar gaat-ie:
“G., de bekende wijnmaker en schrijver is afgelopen week naar Nederland afgereisd voor een bijzonder evenement. Nadat hij een aantal jaar geleden besloot zijn neus te verzekeren voor een bedrag van maar liefst 5 miljoen euro, was het opnieuw tijd voor een bijzondere activiteit. G. was aanwezig bij de kick off van de eerste wijnkuur in Nederland. Speciaal voor deze gelegenheid gaf hij fotomodel en beautyexpert Gertie Geurts op deskundige wijze een rode wijnbad, gevolgd door een totale rode wijn bodymassage.Ruim 20 jaar geleden ging de droom van G. in vervulling, toen hij het vervallen Château La Tulipe de la Garde kocht. In tien jaar tijd wist hij dit om te bouwen tot een goed functionerend wijnkasteel met zowel moderne vinificatie-apparatuur als traditionele barriques van Frans eikenhout. De wijnen van G. winnen de hoogste bekroningen op internationale concoursen. Op de Nederlandse markt worden de wijnen van G. vertegenwoordigd door O R & B. Sinds 2001 publiceert G. regelmatig boeken over het ‘snoeiharde en tegelijkertijd fluweelzachte’ wijnboerenbestaan.
Wijnkliniek San Vino
De laatste tijd blijkt uit steeds meer onderzoeken dat wijn behalve lekker, ook gezond is. Druiven hebben ook een levensverlengende uitwerking op de huid. Een goede reden voor Healthresort Thermae Son om een exclusieve wijnkuur in het leven te roepen. Deze San Vino wijnkuur zorgt voor een mooie, strakke huid en beschermt de huidcellen tegen veroudering. G. verzorgde de kick off van deze nieuwe behandeling, omdat zijn boerenwijn Slurp! al lange tijd op de wijnkaart van Healthresort Thermae Son prijkt.”
Tja, hoezo tenenkrommend? Ik moet me bedwingen om niet over te gaan tot het gedetailleerd en genadeloos fileren van bovenstaande ongein. Dat zou alleen wel een dag werk vergen. Ik zal me daarom beperken tot de opmerking dat een bad in alcoholhoudende rode wijn nu juist géén onderdeel uitmaakt van enigerlei vinotherapie die naam waardig. Het ontbreekt er alleen nog maar aan dat er geen sprake is van een ‘masterclass’. Een nieuw dieptepunt dus. Maar hoe formuleerde Schopenhauer het ooit? Inderdaad: het ergste moet nog komen. Wanneer iemand dusdanig de schaamte voorbij is, dan past slechts één kwalificatie. Dit is zielig, intens zielig. Zo deerniswekkend dat ik je moet vragen om jegens de badmeester met zijn van een industriële coöperatie afkomstige ‘boerenwijn’ voortaan niet meer meedogenloosheid te etaleren maar medelijden. Wegens ziek. Net zoals je dat moet hebben met al die ingebeelde Napoleons, Messiassen en Einsteins die in rustige bosrijke omgevingen verpleegd dienen te worden. Ter bescherming van zichzelf en de samenleving.
Maar wat betreft ’s mans nog veel foutere, want wel beter wetende entourage bestaande uit verkopers van gebakken lucht en types die ‘een stukje beleving’ wensen te communiceren is zelfs de strafste afstraffing nog niet genoeg. Speel derhalve je spel, zo hard als je maar kunt. Knippen en scheren graag!
Met vriendelijke groet,
René van Heusden ML
Wat een geweldig verhaal van wijlen en zo gemiste René van Heusden. Ik kende dit prachtige stuk proza niet, maar toe allerlei Duitse filosofen door hem werden opgevoerd ging er bij mij een lampje branden. Elke wijndrinker met enig benul van wijn moet er kennis van nemen