Toegegeven, er was ooit een tijd, nog niet zo heel lang geleden, dat ‘wijnjournalistiek’ vooral bestond uit het aanzitten aan copieuze lunches en diners. Die tijd is helaas voorbij. Niet langer mag het eigen belang en welbevinden centraal bij de beroepsuitoefening, maar enkel nog het vermeende belang van de lezer of lezeres. Binnen de organisatie die verantwoordelijk is voor de publicatie van deze fijne site en van het prachtblad Perswijn heeft de Hoofdredacteur met zijn wetenschappelijk verantwoorde bêta-achtergrond zich opgeworpen als de ambitieuze Jonge Onderzoeker die met ware doodsverachting en zonder beschermende maskers ontplofbare spuitbussen met gas en andere verdachte wijnconserveringssystemen op hun (on)deugdelijkheid test. Voor u!
Toegegeven, er was ooit een tijd, nog niet zo heel lang geleden, dat ‘wijnjournalistiek’ vooral bestond uit het aanzitten aan copieuze lunches en diners. Die tijd is helaas voorbij. Niet langer mag het eigen belang en welbevinden centraal bij de beroepsuitoefening, maar enkel nog het vermeende belang van de lezer of lezeres. Binnen de organisatie die verantwoordelijk is voor de publicatie van deze fijne site en van het prachtblad Perswijn heeft de Hoofdredacteur met zijn wetenschappelijk verantwoorde bêta-achtergrond zich opgeworpen als de ambitieuze Jonge Onderzoeker die met ware doodsverachting en zonder beschermende maskers ontplofbare spuitbussen met gas en andere verdachte wijnconserveringssystemen op hun (on)deugdelijkheid test. Voor u!
Schrijver dezes, normaliter meer bedreven in fysieke vaardigheden als het voltooien van minimaal vier uur durende lunches en diners – zie boven – dan het succesvol aangaan van sportieve uitdagingen, wordt tegenwoordig echter regelmatig ‘uitgenodigd’ tot het ondergaan van proeven die weliswaar zijdelings met wijngenot te maken schijnen te hebben hebben, maar die evenzeer onder de noemer ‘thrill seeking’ vallen, zo niet meer. Zowas daar bijvoorbeeld die fameuze ‘bezichtiging’ van de Bremmer Calmont, de steilste wijngaard ter wereld. Die bezichtiging bleek uiteindelijk een overlevingstocht over een akelig smal én steil paadje. Uitgerekend na zo’n lange liquide lunch en zonder aangepast schoeisel en kleding. En dat allemaal om later de lofzang op die vermaledijde Moezel te kunnen zingen. Begin juli was het zo mogelijk een nog meer bijna-dood-ervaring in Bordeaux. In Côtes de Bourg, waar ze sinds kort van mening zijn dat je er zo leuk kunt fietsen. In zekere zin is dat nog waar ook, mits je van fietsen houdt, raad weet met een geaccidenteerd parcours én een rijwiel met deugdelijk functionerende remblokjes onder het achterwerk hebt. Dit was bij ondergetekende echter absoluut niet het geval. In drievoudig opzicht. Ongetwijfeld tot teleurstelling van velen hebben we echter ook deze beproeving weten te overleven.
Al dat sportieve gedoe zakt echter volledig in het niet in vergelijking bij onze participerende wijnjournalistiek van afgelopen zaterdag, 5 augustus. Zoals? Meevaren op de boot van Castel en Gay.nl! Juist, bij de Canal Parade in het kader van de Gay Pride te Amsterdam. Uitgerekend de enige provinciaal binnen de redactie mocht zich daarvoor opofferen. En eindelijk eens met grote voldoening achteraf. Hoewel toegedaan Reviaan voel ik meer voor Béatrice Cointreau, Laurence Faller of de onvermijdelijke drs. Anneke Tot – die ook aan boord was! – dan voor al die Jongens die hun bleke achterwerk meenden te moeten vertonen. Maar wat een belevenis! Zo zeer zelfs dat ik en plein public enige glazen rosé van de sponsor genuttigd heb. En vooral ‘petflesjes’ met die rosé naar de mensen op de wal heb geworpen. Roséwerpen dus, een tak van sport die ik nog niet eerder beoefend had. Veel leuker om te doen dan al dat bergklimmen en – afdalen, dat wel! Hoef je het spul tenminste niet allemaal zelf op te drinken… De echte thrill was natuurlijk het even gedurfde als briljante marketingconcept. Chapeau om een Frans bedrijf als Castel zo gek te krijgen aan zo’n gewaagd evenement te laten deelnemen. Om nu zelf nog nog een ‘young urban dweller’ c.q. ‘trendy uitgaanstype’ te worden heb ik inmiddels teveel tegen, maar feest was het wel. Verdorie, daar gaat het toch om. Wijn moet fun zijn. En dat was het! Zo is participerende wijnjournalistiek voor de verandering eens wel leuk.
René van Heusden (trendwatcher)
