Ik kom uit een wereld waarin gasten de hele dag door “inmiddels zijn aangeschoven” of anders toch zeker “aan de lijn hangen”. In de creatieve omgeving van radio- en televisiemakers zou je misschien niet zo snel cliché’s en platgetreden paden verwachten, maar ze zijn er volop.
Aankondigingsteksten lijken vaak sprekend op elkaar en persberichten worden altijd op dezelfde, verhullende wijze opgesteld. Nooit is iemand woedend na ontslag. Omroep en medewerker gaan altijd in goed overleg uit elkaar omdat de taken zijn volbracht en nieuwe uitdagingen wachten.
Cliché’s dus. Ook tussen de wijnglazen door vliegen ze je om de oren in de vorm van bakken fruit, mooie neuzen, fijne zuurtjes en flink wat vulling. Het is kennelijk lastig om niet in jargon te vervallen als je een glas wijn beoordeelt. Ondertussen maak je dan gruwelijke geluiden en kijk je er buitengewoon serieus, misschien zelfs een tikje eigenwijs bij. Niemand in jouw omgeving zal ontgaan dat jij een ervaren wijnproever bent en dat jou geen vleugje tabak, leer, koffie, caramel, rode, aal- of kruisbes, zure kers, perensnoepje of buxushaag zal ontgaan. Ooit vond iemand zelfs de geur van een jong eikentwijgje waar de ochtenddauw net overheen was gegaan terug in zijn glas.De laatste weken proef ik mij door omstandigheden helemaal suf en altijd zijn daar anderen bij met soms levenslange proefervaring. Mij valt op hoe sterk ook wijnkenners van mening kunnen verschillen over wat je proeft. Waar de één een wijn te zuur vindt, kijkt de ander hem vol onbegrip aan. En waar iemand het fruit node mist en eigenlijk alleen maar hout proeft, vindt een kompaan dat de kersen, bessen en vanille juist prachtig geïntegreerd zijn. Hoe kan het dat wijn zo verschillend beoordeeld wordt, ook door mensen die weten waarover ze het hebben? En hoe kan het dan dat diezelfde wijnproevers met veel overtuiging hun bevindingen verkondigen alsof het de onbetwistbare en absolute waarheid is? Ik heb bij afgelopen proeverijen mensen met grote stelligheid aantoonbare onzin horen verkopen over de druif, het klimaat, het land, eigenlijk over alles. Een vergissinkje lijkt ze niet te deren, want bij het volgende glas is de overtuiging niet minder groot.Wijn is zo divers, ontwikkelingen gaan zo snel, smaken zijn zo moeilijk te vangen, dat iets meer reserve geen kwaad kan. Ik vertel niets nieuws als ik zeg dat de interessantdoenerij van wijnkenners en het spuien van nutteloze informatie veel mensen afschrikt. Praten over wijn gebeurt vaak op een manier die onervaren drinkers uitsluit. Als ik vertel dat ik de komende tijd van wijn mijn werk ga maken, zijn mensen enthousiast, maar beginnen ze vaak ook over dat vreselijke jargon en die elitaire toestanden. Verander dat en wijn wordt nóg aantrekkelijker. Gewoon iets minder gespui van kennis, geslurp en jargon. Wel veel enthousiasme en verhalen die mensen begrijpen, die tot de verbeelding spreken en verwonderen. Gemeenplaatsen moet je dus zien te vermijden, al is mij dat nu ook niet helemaal gelukt. Want deze column, zeker het onderwerp, is natuurlijk hartstikke cliché.
Misschien ook iets voor u
Overpeinzingen: Gamay – stiefkind uit de Beaujolais
Afgelopen vrijdag had ik een bijzondere ervaring. Ik mocht op bezoek komen bij de priorin van Sint Catharinadal in Oosterhout....
Overpeinzingen: Wijngaarden kleuren groen en geel
Met enige regelmaat hebben we het voorrecht even op ons eigen plekje in Frankrijk te mogen zijn, hartje Languedoc. Zo...
Overpeinzingen: Ruzie in de tent
Het is een constatering die tegenwoordig vaker wordt gedaan: polarisatie is overal. Het lijkt er op dat er in het...
Overpeinzingen: Nederlandse wijn: ‘gewoon’ goed
Het is al weer een tijdje geleden dat we voor een diner aanschoven bij De Kas, een fijn restaurant bij...
Overpeinzingen: Wijn met een (bij)smaakje
Jaren geleden, tijdens een reis door Australië met een groepje collega’s -onder andere Hubrecht Duijker en Harold Hamersma- was het...
Overpeinzingen: Water groeiend probleem
Alarmerende berichten kwamen de afgelopen week uit Catalunya. Het watertekort in deze Spaanse regio is zo nijpend, dat de noodtoestand...