Maandag 7 september j.l. vond de jaarlijkse voorproeverij van de Cape Winemakers Guild (CWG) plaats in Hotel de l’Europe. Een immer boeiende proeverij voorafgaand aan een veiling, die stof tot nadenken oplevert.
Op dit door Udo Göebel MV – importeur en kenner hors categorie van Zuid-Afrikaanse wijnen – met medewerking van de CWG georganiseerde evenement werd een selectie van wijnen gepresenteerd die op 3 oktober aanstaande in Stellenbosch onder de hamer gaan op wat officieel de 2015 Nedbank Cape Winemakers Guild Auction heet.
Van vooruitstrevend naar conservatief
Het is eigenlijk best een aparte club, de Cape Winemakers Guild. Een gilde, waartoe enkel wijnmakers op invitatie van de leden kunnen toetreden en waarbij het lidmaatschap persoonlijk is, onafhankelijk van de winery waar iemand werkt of eigenaar van is. Een club ook die ooit naar het schijnt als vooruitstrevend verband is begonnen (innovation is nog immer een van hun motto’s), maar nu (deels) een conservatief instituut lijkt. Dat laatste komt vooral naar voren in het aanbod van rode wijnen, waarvan een gedeelte eerder een herinnering is aan hoe Zuid-Afrika als wijnland was dan aan hoe dynamisch het nu is.De Zuid-Afrikaanse wijnschrijver Tim James, die de veilingwijnen ook onlangs proefde, stoort zich daar duidelijk aan en ik kan hem wel volgen. Indrukwekkende rode wijnen, van overrijp fruit, met veel extract en flink wat nieuw hout, gemaakt om te overweldigen, staan er nog steeds tussen en doen volgens hem geen recht aan de huidige ontwikkeling van de Zuid-Afrikaanse wijnbouw. Hij wijt dat aan het zeer langzame proces van worden uitgenodigd en toetreden tot het gilde, waardoor zich onder de huidige leden weliswaar vele grote namen bevinden – hoewel Eben Sadie en André van Rensburg om verschillende redenen ontbreken – maar te weinig wijnmakers van de huidige avant-garde.
Meer finesse, hoger prijsniveau
Ik ken de geschiedenis van de Zuid-Afrikaanse wijnbouw uiteraard lang niet zo goed als Tim James, maar ter verdediging van de CWG moet je zeggen dat je niet te snel alle recentelijk bejubelde jonge wijnmakers kunt inviteren. Ze moeten een duidelijk track record hebben, zoals Adi Badenhorst en Andrea Mullineux (foto) dat zeker hebben, maar andere hedendaagse toppers – hoe goed en origineel hun wijnen ook zijn – nog niet. De CWG is misschien meer een afspiegeling van de afgelopen 20 jaar in de Zuid-Afrikaanse wijnbouw, met een bijbehorende mix van wijnstijlen.
Avantgardistisch is het gilde inderdaad niet (meer), maar de onderlinge kennisuitwisseling zal de meer conservatieve wijnmakers toch wel de ogen doen openen. Iets dat ook in bepaalde wijnen duidelijk wordt door middel van verandering van stijl richting meer finesse, zoals Andrea Mullineux, die de wijnen namens het gilde presenteerde, ook aangaf.
Verder liggen de prijzen van de aangeboden wijnen nu op een prijsniveau waar liefhebbers van avontuurlijke wijnen (en minder gefortuneerde wijnliefhebbers überhaupt) waarschijnlijk minder geïnteresseerd in zijn. Dat is enerzijds jammer, maar het commerciële succes van de veiling geeft de CWG anderzijds wel de middelen hun overige doelstellingen op het gebied van sociale en educationele ontwikkelingshulp aan kinderen uit voorheen achtergestelde groepen (in de vorm van wijnonderwijs en stages bijvoorbeeld) meer en meer gestalte te geven. Initiatieven, die veel meer zijn dan nobel; ze zijn van enorm belang in Western Cape.
Wit erg sterk
Dat gezegd hebbende, uiteindelijk draait het natuurlijk om wat er in het glas komt. We kregen niet alle 57 te veilen wijnen te proeven, maar een selectie samengesteld door Udo. In het algemeen bevielen mij de witte wijnen beter dan de rode. En dat, ondanks het feit dat er maar twee Chenins op tafel kwamen, wijnen waarmee Zuid-Afrika echt uitblinkt de laatste jaren. Onder de rode wijnen waren enkele erg fraaie, elegante wijnen en wat krachtpatsers die op zijn tijd zeer bevredigend zijn, maar ook een paar die ik persoonlijk nooit zou kopen.
Om af te sluiten natuurlijk mijn lijstje met favoriete wijnen. Ik heb punten op een schaal van 20 gegeven omdat het hier gaat om gerede wijnen, waarvan sommige nu al heerlijk zijn (maar allen kunnen nog vele jaren mee):
Wit
Mullineux, Chenin Blanc Trifecta 2013
WO Swartland, 100% chenin blanc, van schiste-, graniet- en kwartsbodems; rijp maar ook fris, rijpe appels en citroenschil, ziltheid eronder, beetje kruidig van hout; ook smaak is rijp, rijk maar fris, prachtige textuur, impressie van mineraliteit, mooie passende warmte.
17/20 punten
AA Badenhorst Family Wines, Graniet-Berg 2013
WO Swartland en Voor-Paardeberg, 75% marsanne, 25% grenache blanc, samen vergist; mooie geur, echt Rhône-achtig, met wat perzik, wat boenwas, licht romige textuur, opvallend goede frisheid, mooie lengte.
16,5/20 punten
Mullineux, Semillon The Gris 2014
WO Swartland, 100% semillon gris uit 56 jaar oude wijngaard op graniet van Paardeberg; heeft iets klassieks, niet aromatisch, vooral aards, mooi fris wel; smaak heeft rondeur van malo maar ook intrinsieke frisheid, heel bijzonder, erg fraaie balans.
16,5/20 punten
Sijnn, !uri 2014
WO Malgas (200 km ten oosten van Kaapstad), 55% viognier, 35% chenin blanc, 10% roussanne; hier wat nieuw hout en ook viognier is duidelijk, kruidig, warm, ook wat bitters van alcohol, rond maar net niet vet, in zijn vrij rijke stijl erg mooi.
16/20 punten
Paul Cluver, The Wagon Trail Chardonnay 2014
WO Elgin, 100% chardonnay; heel fraaie geur, Bourgondisch, mooi citrusfruit en subtiel, chique hout; veel frisheid (typisch Elgin), mooie smaak van rijping op de gisten, structuur van oudere stokken (heeft echt wat extra’s op palet), erg mooi.
16/20 punten
Cape Point Vineyards, Auction White 2014
WO Cape Peninsula, 51% sauvignon blanc, 49% semillon; niet stuivend (door persing van hele trossen en niet-reductieve manier van vinificatie), iets gesloten, je voelt de intensiteit wel, gele grapefruit, fynbos, zilt, intens, mooie zuren maar ook wat romige structuur, goede lengte.
16/20 punten
Rood
Kanonkop, CWG Paul Sauer 2012
WO Simonsberg, 70% cabernet sauvignon, 15% merlot, 15% cabernet franc, 24 maanden opgevoed in nieuwe Franse barriques; compact, wat gesloten nog, opmerkelijke zuren hier, geven echt leven en grote potentie, benchmark Zuid-Afrikaanse Bordeauxblend.
17/20 punten
PS: CWG Paul Sauer is immer een van de wijnen die het meest opbrengt (ruim meer dan € 100,= gaf Udo aan); de ‘gewone’ Paul Sauer, in Nederland te koop voor € 30,=, is een net wat minder complex maar erg goed alternatief indien u minder uit wilt geven.
Paul Cluver, Auction Selection Pinot Noir 2013
WO Elgin, 100% pinot noir; meer Duits dan Bourgondisch getypeerd, zoetzure kersen, wel donker, kruidig en zoetig spicy van het hout; heerlijk sappig fruit, genoeg structuur, mooie zuren, goede lengte.
16,5/20 punten
Luddite, The Monster Shiraz-Cabernet Sauvignon 2013
WO Walker Bay, 86% syrah, 14% cabernet sauvignon, 15,9% vol.; zoet donker fruit, vlezig, jammig, Noord-Afrikaanse kruiden, zwarte peper, rode paprika, het enorme alcoholpercentage laat zich zeker niet zo voelen, behalve in de power van de wijn, goede lengte, doet zijn naam eer aan, maar op zijn tijd heerlijk.
16/20 punten
Savage Wines, CWG Follow The Line 2013
WO Western Cape, van gelijke delen cinsault, grenache noir en syrah uit verschillende wijngaarden in Western Cape, zowel in kustgebieden als op hoogte; intrigerende geur, mooie blend, rood fruit, peperig en floraal, mooie rondeur, echt wat glycerol, mooi en origineel, echt eigentijds rood, mist nog wat complexiteit maar een van de meer originele rode wijnen van de proeverij.
16/20 punten
Een lijst met het complete aanbod vindt u op www.capewinemakersguild.com. Bieden kan eventueel via Udo Göebel (www.winematters.nl).
